หัวด้วน ๒ หมายถึง น. เถาหัวด้วน.
น. (๑) ชื่อปลาขนาดเล็กหากินตามผิวนํ้าชนิด Aplocheilus panchax ในวงศ์Cyprinodontidae พบทั้งในนํ้าจืดและนํ้ากร่อย ลําตัวกลมยาว หัวโตกว้างมองด้านข้างเห็นปลายแหลม สันหัวแบน ปากซึ่งอยู่ปลายสุดเชิดขึ้น ตาโตและอยู่ชิดแนวสันหัว เกล็ดใหญ่ ครีบต่าง ๆ มีขอบกลม ครีบหลังมีขนาดเล็กอยู่ใกล้ครีบหาง พื้นลําตัวสีเทาอมเหลือง ครีบต่าง ๆ สีออกเหลืองโคนครีบหลังสีดํา ที่สําคัญคือมีจุดสีตะกั่วขนาดใหญ่โดดเด่นอยู่บนสันหัวระหว่างนัยน์ตา ขนาดยาวได้ถึง ๘ เซนติเมตร, หัวเงิน หรือ หัวงอนก็เรียก. (๒) ดู ข้างเงิน.
ดู จิ้งโกร่ง.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. หัวกระเทียม. (ดู กระเทียม).
ดูใน หัว ๑.
ดูใน หัว ๑.
น. โกฐหัวบัว. (ดู โกฐหัวบัว ที่ โกฐ).
ดู กระโห้.